U članku se autor kritički osvrće na novele Zakona o parničnom postupku (Nar. nov., br. 53/91, 91/92, 112/99, 88/01, 117/03, 88/05, 2/07, 84/08, 96/08, 123/08, 57/11, 148/11 - proč. tekst, 25/13, 28/13 i 89/14), koje su imale za cilj ubrzanje parničnog postupka i ostvarenje pravnog standarda suđenja u razumnom roku. Prema mišljenju autora, ograničenje procesnih ovlaštenja koja su učinjena u tom cilju mogu ići nauštrb istinitosti činjeničnih utvrđenja i kvaliteti suđenja te ozakonjuje vladavinu procesnog formalizma.